Baþka söz demedim bilmedi dilim
baþka el tutmadým ermedi elim
baþka saz vurmadým çalmadý telim
ömrümce bir seni sevdim bilesin
ey sevdalý bohçam, al güllü baðým
ey gönül bülbülüm, dumanlý daðým
ruhuma can katýp akan ýrmaðým
kalbimi bir sana serdim bilesin
hep seni bekledim gelirsin diye
bir gün sevdiðimi bilirsin diye
gelip gözyaþýmý silersin diye
bir ömür seni bekledim bilesin
bahar yeþil yeþil al bahçelerde
mehtap ýþýl ýþýl bak gecelerde
sular pýrýl pýrýl akar derede
gönlümü bir sana verdim bilesin
sen yoksan sevdiðim, gönül divane
sen yoksan sevdiðim, hanem virane
sen yoksun sümbülden, gülden bana ne
hasretinden çile derdim bilesin
sen ki, aþkýn, ateþin, hasretin adý
þu garip gönlümün bitmez feryadý
çeker mi bu aþký bir kuþ kanadý?
kalbimi bir sana gerdim bilesin
sazýnda inleyen tele yaz beni
türkünü söyleyen dile yaz beni
saçýný okþayan ele yaz beni
ömrümce bir seni sevdim bilesin
Can Nuri sevdikçe sen uzak durdun
þu seven yüreðe hep tuzak kurdun
en son kurþununla kalbimden vurdun
dünyada yenilmez devdim bilesin