gün boyu seni düþündüm yine
sokaklarda boþ boþ gezindim
seni görebilmek adýna
ama
hiç bir sokakta ayak izlerin yoktu.
insanlar silip geçmiþti..
tüm camlar kýrmýzýya boyanmýþtý
dükkanlar çiçeklerin renkleriyle cývýl cývýldý..
sevdalýlar el eleydi..
önce anlam veremedim bu güzelliðe.
sonra öðrendim ki
bugün sevgililerin günüymüþ..
döndüm bi etrafýma baktým
sen yoktun..
bugün sevgili günüyse
sen nerdeydin sevgilim?
ellerinde çiçek tutan güzellere
imrendim..
bu kadar uzakmýydýk seninle?
ya da bir dal çiçekten mutluluk bekleyecek kadar
acizmiydim?
aslýnda
içimi acýtan
bir çiçeðin eksikliði deðildi
içimi acýtan
senin tarifsiz yokluðundu..
þarkýlardý bugün seni bana anlatan
resimlerindi özlemime derman olan
anlamýþtým ki
evet
biz
bir dal çiçek
uzatamayacak kadar uzak düþmüþtük..
uzaklýðýn kadar
yakýným sana
sevgilim
gözbebeðim
bugün
yokluðundu sevgililer gününde beni aðlatan..
bugün sokaklarda seni ararken
kutlamayý çoktan yapmýþtk seninle..
yokluðunla kutladým bugün günümüzü..
kadeh kaldýrdým sonsuz yokluðuna..
hadi
sen de kaldýr kadehini
kutlayalým yokluðunu
sen de aðla benim için
anlam bulsun
bu sevgi gösterisi
sevgisiz
sensiz
günümüz kutlu olsun.....
Öznur Dicle ÖZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.