Seni sevmek kaybetmekmiþ aslýnda..
O uzak þehirdeki beni öldürüp
Senin gözlerinde
Yeniden dirilmek istemekmiþ..
Seni gördüðüm O kasým sabahýnda
Kýþýn kesen soðuðuna raðmen
Yüzümde açan çiçeðin
Bu aþkýn
ALLAH’tan geldiðine inandýrýrken
Aslýnda
’Onu Kaybettin’ diye
Fýsýldýyormuþ kulaklarýma..
Gördüklerimi hep ertelerdim
Gördüðümde seni..
En umursamaz halimdi taktýðým..
Buydu aþk..
Yok saymak için çok geç
Geri dönmek için ise
Ayaklarým yoktu..
Dolanýp durdum kendime,
Gözlerimin seni anlattýðý
Dilimin bir türlü sana dönmediði
Vakitlerde yaþadým yerli yersiz..
Gücümün dilime yetmeyp
Yüreðime baský yapýþýndan
Dolayý
Dökülüyor bu kelimeler..
Yoksa
Bu kadar hoyrat deðilim, bilirsin..
Korkma
Çizmez yüreðini,hayal kýrýklýklarým..
Bizim hikayemiz baþtan belliydi..
Hiç kýþýn ortasýnda Çiçek açarmý?
Yüreðin
Yusuf olur bana yanar mý?
Öznur Dicle ÖZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.