Gece..
Ayaza çekmiþ bir yürek..
Sustuklarým ve konuþtuklarým
Çok konuþan bela bulur derler ya
Susuyorum..
Sustuklarýmý yaralarýma sürüyorum
Geçer mi?
Sustukça büyür mü hüznüm?
Hüznüm büyüdükçe içimdeki çocuk büyür mü?
Kocaman olur
Sýðmaz mý buralara?
Korkusundan saklanan düþlerim
Çýkarmý ortaya?
Baðýrsam yýkýlýrmý
Korkumdan beslenmiþ hayallerim..
Biraz uyusam diyorum,
Yaðmur yaðsa
Ama
Bana deðmese
Aðlasam,
Gözlerim hiç ýslanmasa..
Gökkuþaðý çýksa
Ve
Ben her renkten þekerler alsam
Ama hiç bitmezse..
Biraz ölsem
Ruhum çýksa
Ama
Bedenim gitmese..
Yenilere dirilsem
Baþucumdaki sen olsan
Meleklerin var olduðuna senle inansam..
Bunlar fazla bu hikaye’ye
Ben
Ölsem
Ölsem
Ölsem
Sonra
Mavi sabahlarýn
Hiç bitmeyecek masallarýna
Gömülsem..
Öznur Dicle ÖZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.