Haklýsýn iþte tam böyle bir þeydi söylediðin. Hani sabahýn seherinde, Radyoda çalan eski bir þarkýya eþlik ederken dilin. Ben susardým; Ya Sezen Aksu’dur derdi içim, ya Cem Karaca... Ve biliyor musun hep çýkardý senin adýna þarkýlar tutunca. Þimdi seni sevdiðimi söylüyorum, Dilimde hep o bildiðin ýslýðým. Bugün biraz daha yorgunum sanki, biraz daha yalnýz, bakarken giden yýllarýn ardýna. Aðlamýyorum üzülme; Sadece az önce bir þey kaçtý gözlerimin senli yanýna.
Biliyor musun? Þimdi ben dinlediðim her þarkýnýn nakaratýna adýný gizliyorum. Daha bir soluyorum sensizliði, bu kentin havasýna karýþtýrýp. Daha bir seviyorum gözyaþýmý, hasretinle yarýþtýrýp. Nedensizim biraz, biraz da kimsesiz. Belki bir ekmeðin buðusunu içine çekmek gibi, Umut dolu ama çaresiz... Hani zamansýz bir yaðmur uyanýr ya gözlerinin siyahýnda. Hani yürüsem der dilim, baþý boþ bir seyyah olup damarlarýnda. Neylersin... Neylersin yar bu seferde sensizim. Bilir misin? Daðýlýr kaldýrýmlarý bu kentin sen düþünce yanaðýma, Hem bir Pazar günü, hem o çok sevdiðin Ankara’da...
Haklýsýn iþte tam böyle bir þeydi söylediðin. Hani yürümek yapayalnýz, elleri cebinde, ýssýz bir sokakta. Hani yalnýzlýða küfretmek biraz, biraz aðlamak ya da. Þimdi bir bardak kaçak çaya, bir siyah simite sýðdýrýyorum seni. Selamýný alýyorum yoldaki kedilerin, Sonra bedelsiz su güneþi, sonra hesapsýz suskunluklar, Sonrasý devrik çeliþkiler. Nerden gelir bilmem aklýma, Bir cigara ekseninde gözlerini çizmek.
Haklýsýn iþte tam böyle bir þeydi. Yarý can düþerken sokaklara, Bir yaðmura merhaba demek bir rüzgara...bir de iþte aðlamak. Ne kadar acýdýr biliyor musun? Tek baþýna bir vitrin aynasýnda daðýlan saçlarýmý toplamak. Artýk aldýrmýyorum diyorum, biraz yalan biraz dolan Aldýrmýyorum güneþin yolculuðuna. Aldýrmýyorum diyorum çoþkun bir yüreðin böyle yok oluþuna. Oysa öyle güzel ki Ansýzýn gözlerinde büyütmek ay ýþýðýný. ve öyle güzel ki Binlerce yýl ötesine duyurabilmek sesinin yankýsýný. Bürün desen, bürünürüm siyahýn en perçemli haline, Lanet ederim göðsümü kýrbaçlayan sensiz nefesime. Sanma ki niyeti matem, niyeti hüzün, niyeti kara yazgýdýr. Niyeti Cem Karaca gibi belki de bir dilin namus belasýsýdýr. Susmuyorum, konuþuyorum aslýnda Kulaðýmda Sezen Aksu’dan bir nakarat, Mýrýldanýyorum kimsesiz, yapý çýplak. Sen aldýrma ýslandýðýna ýslýðýmýn Bir ay ýþýðý gönder bana, gözlerinle öpüþeninden olsun, Bir ay ýþýðý gönder bana, yanaðýný en son terk eden olsun. Neylersin... Neylersin yar bugün de sensizim. Daðýlýr yaðmurlarý bu kentin sen düþünce yanaðýma Hem bir Pazar günü, hem o çok sevdiðin Ankara’da...
Haklýsýn iþte tam böyle bir þeydi Adýna yazdýðý tüm þiirleri bu fakirin. Sen derdin ya hani Þiir dediðin; siyah kalemle, beyaz kaðýdýn seviþmesinden ibarettir. Bilmelisin ki Anýmý sensiz düþlemek, aþkýna yaptýðým en büyük ihanettir. Haklýsýn hemde çok haklýsýn. Ama unutma ki sende bu fakirin en büyük sancýsýsýn. Olsun be ömrümün azat kuþu, Sen birþey söyle bana, Cam kadar saydam, su kadar akýcýyken canýmýz Biraz içinde aþk, varsýn biraz hüzün olsun. Göreceksin, siyah perdelerini çekecek güneþ, Bir ay doðacak saçlarýnýn ucundan gözlerine doðru. Bir söz söyle sen bana, Aldýrma iklimlerin þaþkýnlýðýna. Kýþýn beyazýnda sen varsýn, tane tane kar düþtüðünde Baharýnda sen varsýn, yeþil yeþil bir can öldüðünde. Lanet olsun... Bir sonbahar býrak sen bana, Sararmýþ yapraklarý yeþermiþ baharýndan azat. Neylersin senden firar kýrlangýçlar bende ölüyordu. Yalan deðil içimde sen büyürken, tüm celladlarým küsüyordu. Biliyor musun? Daðýlýyordu bulutlarý bu kentin bir damla gibi sen düþünce avucuma Hem bir Pazar günü hem o çok sevdiðin Ankara’da...
Engin Badem -acemiþair- Sosyal Medyada Paylaşın:
ebadem Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.