SENÝ SANA ANLATMAK
Bir ah.., var dudaklarýmda
Bütün bir dünyayý acýtacak kadar acý bir ah !..
Duygularým var ürkek kelimelere benzer
Çoðu kez susmak zorunda kaldýðým.
Mecalsiz býrakýp, öldürmeye yetecek cümlelerim var.
Neden bir kuþ gibi havalanýyor bakýþlarýndaki ümitler
Göðün en uzak maviliklerine,
El deðmemiþ yüreklere kanat çýrpýyor ?
Tam güneþi aralarken gözlerin,
Mahreminde saklý kalan vuslatsýz zamanlara...
Acemi aþklarda kendisine çeken
Dipsiz maviliklerin karanlýk tortusunda,
Ateþinin etrafýnda dönen aptal kelebekler gibi
Yanacaðýný bile bile,döne döne yanmalar,
Yolculuklarýnýn bitmeyen uzak kavuþmalarýna gebe.
Ah !...
Neden hep bilinmeyen adreslere yollarsýn kendini ?
Kaybolmak içinmi ?
Yoksa mesafesiz derinliklerindeki denizlerinin
Fýrtýnalarýnda savurmak mý düþlerini ?
Aramak mý sendeki seni, bulamamak mý kendini ?
Biliyormusun ?
Yalan ; ’’ Düþüncenin katrana bulandýðý anlarda doðar ’’
Cesaret, korktuðun anlar da !..
Korkma sen,bulaþma karanlýða,karartma düþlerini.
Ruhunu ikindi yaðmurlarýnda yýka,
Ve ;
Tertemiz bir aþkla yürü sevdalarýna...
Yürü can !
Hayat yürümekten ibarettir,
Durma hep ayný noktada, durma dünyanýn tam ortasýnda.
Ufkuna yürü,kýr uðursuz çemberini,
Dýþarýya çýk hadi temiz bir hava al.
Bak güneþ ne kadar yakýn ve sýcak
Hadi dön yüzünü ýþýða,sars kendini,yakala gerçeklerini.
Býrak vursun mýzrabýn gönül tellerine, aldýrma.
Býrak kanasýn dikiþ tutmayan yaralarýn,
Ýnatlaþma kendinle,
Býrak anlamsýz gururlarý,
Susuz sevda bahçelerine yeni çiçeklerini ek
Sök kuruyanlarý,temizle ve at.
Yað saðanak saðanak, büyüt yediveren güllerini.
Mazeret bulma tahammülü zor yanlarýna,
Nedamet bir girdabýn dönemecinde
Elini yüreðinin üzerine koy,
Doðum sancýlarý çeken,
Derinliðinde vurgun yemiþ bir yürek sesini dinle
Bak nasýl,nasýl acýlar içinde !
Hey yiðitler yiðidi Alp Tegun,
Hey kalemi kýlýçtan keskin ulema !
Ýstesende balçýktan heykeller yapamazsýn,
Taþý ne kadar oysanda,ona bir can koyamazsýn,
Uçamazsýn kanat kanat her gönüle.
Bak gökyüzüm bulut bulut,
Dökülmekte yaðmurlarým çorak vadilere.
Ýnsaným nihayetinde,
Çileye alkýþ tutamam.
Duramam hýrçýn rüzgarlarýnýn önünde
Esef ve kederli bakýþlarýnýn denizinde yüzemem.
Çekerim ateþinden çýkan dumanýný içime,
Can demem,canan demem
Ne yar dinlerim, ne de yaren,
Söker atarým yaralarýmýn kabuklarýný
Kanatýrým acýlarýmý kezzap döker yakarým, giderim buralardan.
Ne bir toz zerresi býrakýrým ardýmda
Nede bir damla göz yaþýmý saklarým anýlarý sulamaya !
Giderim !
Allah’a and olsun ki giderim ve bir daha
Dönmem buralara.
Hande HAGHGOUÝ
01.02.2009
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.