YAYLALAR

Baykuþlar geceleri aðlardý;
Garip sesi yüreðimi daðlardý.
Þýrýl,þýrýl dere pýnar çaðlardý,
Küs olanlar barýþýrdý yaylada.

Koyun kuzu otlanýrdý obada,
Et piþerdi,süt piþerdi sobada,
Çok uðraþý verilirdi çabada,
Eller yüzler kýrýþýrdý yaylada.

Kuþlar öter yavru dolu yuvalar,
Sütler çoktu hep dolardý kovalar.
Kurtlar kaçar; köpekleri kovalar…
Kadýn,erkek tartýþýrdý yaylada.

Çobanlarýn kavalýnda ezgiler,
Gözler ile anlatýlýr sezgiler.
Anlatýlýr hep çileli yazgýlar,
Son sefaya eriþirdi yaylada.

Derelerden soðuk sular akardý
Sarý çiçek,lale,sümbül kokardý,
Arý gelir çocuklarý sokardý
Seslere ses karýþýrdý yaylada.

Mehtap acýk yýldýzlarý parlardý,
Ödül için yere para korlardý,
Kývrak müzik oynamaya zorlardý,
Sevgililer yarýþýrdý yaylada…

Özgür artýk göremiyor onlarý,
Yýllar geçti hep yabancý yanlarý.
Silinmedi hatýrýndan anlarý,
Genç ihtiyar veriþirdi yaylada.

{Kâzým ÖZGÜR 20/HAZÝRAN/1984}

Sosyal Medyada Paylaşın: