Sen gittin Gittiðinde ölürüm sandým, hiç yaþayamam. Yokluðunda kelimeler tükenir ben tükenirim. Boðulurum sessiz çýðlýklarýmda Ýçimde meyve vermeyen bodur aðaçlar kök salar. Ve ben onlarý bile sulayamam Ayrýlýk Koca bir urgan olur Boynuma dolanýr Nefes bile alamam
Sandým ki Bilmediðim Tarif bile edemediðim imkansýzlýklar acýlarýma sataþýr Ve ben satarým acýlarý anason kokulu gecelere Aklým firar eder Feleðim þaþar Ezberimdeki her þey uçar gider sana dair Ve ben çýplak kalýrým Hani limanýmdýn ya Açýklarda Kýyýsýz Limansýz
Sevdamý yalnýzlýðýma peþkeþ çekerek Gökyüzünden yýldýzlarý birer birer düþürerek Bulamam sandým yolumu Karanlýkta kalarak Sanki sendin pusulam Sensiz ben hiçbir þeydim Þarkýlara Þiirlere küserim Acýlara olur hep secdelerim Öðrenemem “ben” demeyi Önce unutmak lazým “biz”i
Sandým ki Tüm kokular sen Sensiz terime küser ten Yataklara sýðmaz olur bu beden Günler üþür Geceler üþür Aðustos da bile gelmez yaz
Unutmuþum be gülüm Susuz havuzda insan boðulmaz…
SEVGÝ KAYA 2008
( Ýçimdeki “ahhhh”lara bir gönderme bu sevda gözünden tanýr adam olacak çocuðu..
hiçbir faydasý olmuyor öfkenin.. hiç boþuna çabalama içindeki sevdayý büyütmekten baþka..
göreceksin sen bunu…)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sevgi Dündar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.