Akþamýn turuncusunda beklediðim biri yok.
Ne kadar çok terkettin beni!
Ne kadar da çok unutuþu yakýþtýrdýn kendine.
Sahi, sen birden girerken hayatýma,
Ayný anda çýkacaðýnýn da müjdesini vermiþtin bana.
Yorgunum...
Azýcýk baðýrabilseydim sokaklar da
Tüm vitrinlerin camlarý tuzla buz olurdu.
Aðlayamýyorum...
Þehir ruhsuz
Ona yüklediðin anlamlarý aldýktan sonra.
Yürüyemiyorum...
Seni aramaktan yoruldu parmak uçlarým
Çay bahçelerinde, köþe baþlarýnda seni bulmam için çýrpýnan kalbim yenik!...
Uykuya düþüþlerimde, her tarafým kýrýk dökük
Yarý uyanýklýk halinde varýrken sabahlara
Sabahlar ki ellerimde tuttuðum koca sensizlik.
Konuþmasam da yanýnda olsam
Bedeninde bir parça, düþüncelerinde ki bir kýymýk..