Bittim içime gömerek acıları
Sevdiðimin gözyaþýndaki acýda aradým ölümü
Bir yamaçtan süzülürcesine iki inci
oturdu kirpiklerinin iç yüzüne
acý vardý, nedenler vardý, sevgi telaþý vardý
hepsi ayrý ineler saplandý yüreðime
elini elime aldým
elini elime aldým ben senin için varým dercesine
gülümsedi kör bir kuyuya düþmek üzere gözyaþý
gül açtý yanaklarý
gülümsedi
titrek dudaklarý
ne çok sevinmiþtim sevinmesine
ve nice fedakarlýklar doðurdu bu sevinme…
bir senaryo sandým oynanan oyunu
yýkýldým
yýkýldým inançlarýmýn anlýk acizliðinde
bir þimþek çaktý, ölmüþ þüpheme can verdi
sýrçalaþan onurum daðýldý, ellerim kan
bilinmezlikten bir meteor düþtü yüreðime
kanadý beynim
býktý düþüncelerim inanmaktan
yaðlarýn hep üzerinde yüzmesi suyun
derinliklerde de yaþam olduðunun bilinçsizliðidir
bir izi vardýr her adýmýn
hiç bir gizi gizlemeye yetmez karanlýklar
tufanlar tozunu silmeye yarar gizlenmiþ izlerin
güvenme güneþi görünce suyunu salar, biter karlar
sanma bazý gizler ölenle ölür
dil ne kadar suskun olursa olsun
ne kadar düðümlü olursa olsun bir gün çözülür
evet silinmeyen bir izin anýsý saplandý beynime
iþte o izde saklý tüm gizler
oyun belki tasarýmsýz
belki senaryosuz oynandý
o oyundan doðdu yürek aðrýmýz.
bir býkkýnlýk yara açtý yüreðimde
açýlan yaradan bir umut kanamakta
bir köþede ortalýkta kalmýþ namus
aðlamakta
sevdiðimin
inci gibi kirpiklerine oturmuþ gözyaþýnda aradým ölümü
hýçkýrýklar boðdu telefonumun sesini
tatlý hayallerin yok oluþunda üzgünüm
üzgünüm þikayetlerinin gözyaþýnda
üzgünüm kötü düþüncelerin haksýzlýklarýnda
mutluluðunun gözlerinde ýþýk olmuþ bakýþlarýnda üzgünüm
üzgünüm umutsuzluklarýnda
üzgünüm
artýk sensin uykusuzluklarýmdaki ufuksuzluk
senin üzgülerindir gündüzlerimin güneþsiz kalýþý
bir gün bulutlardan düþeceðim beklemediðin sokaða
birer çay isteyeceðim karþýdaki bahçeden
birden dökeceðim çayý bardaktan bitmiþ umutlarýma
sensizliðin acýsýndan birikmiþ gözyaþlarýmý
dolduracaðým
boþ bardaða
tüm acýlarý bir nefeste içip öleceðim
bedenim sana kalsýn
ben tekrar bulutlara döneceðim
Sevdiðimin gözyaþýndaki acýda aradým ölümü
Bir yamaçtan süzülürcesine iki inci
oturdu kirpiklerinin iç yüzüne
acý vardý, nedenler vardý, sevgi telaþý vardý
hepsi ayrý ineler saplandý yüreðime
elini elime aldým
elini elime aldým ben senin için varým dercesine
gülümsedi kör bir kuyuya düþmek üzere gözyaþý
gül açtý yanaklarý
gülümsedi
titrek dudaklarý
bittim bu düþüncelerde
içime gömerek acýlarý
Rahim Recep Akdora
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.