Aðla yüreðim aðla, yas zamaný þimdi.. Ne yarda hayýr kalmýþ ne dostun adý kalmýþ. Baharlar bile hazana durmuþ; Yeþili karaya çalma zamaný þimdi..
Yan yüreðim yan, hasret zamaný þimdi. Ne giden gelmiþ, ne bekleyen özlediðine kavuþmuþ Yollar bile isyana durmuþ. Zamaný anýlarda durdurma zamaný þimdi.
Söyle yüreðim söyle, sitem zamaný þimdi; Ne sevilende hayýr kalmýþ, ne sevende yürek kalmýþ “Sevda “ dedikleri bir yalan olmuþ Gerçeði rafa kaldýrma zamaný þimdi..
Unut yüreðim unut, teselli zamaný þimdi Ne vefa edende hayýr kalmýþ, ne vefa gören bulunmuþ Cefa dedikleri sýrta bir gömlek olmuþ. Yalnýzlýða kucak açma zamaný þimdi... Sosyal Medyada Paylaşın:
zeyneponkan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.