Uzaðýna düþtüm; Vefasýzlýðý boynuma takýlý Ereðli Kim bilir kaç kez yalancý dostlarýnla avundum Ve kim bilir kaç yara aldým sevdandan yana Gözyaþlarýný gecelerine sakladýðým; Hüzünlü gülüþlerimle her yeni gününe “ merhaba” dediðim; Acýlarýmýn kaynaðý ah Ereðli.. Ufuklarýna dalýp, dalýp gittiðim, Hoyrat dalga seslerine isyanlarýmý kattýðým, Martýlarýnla dertleþtiðim ; Ah kederlerimin ortaðý Ereðli.. Uzaðýna düþtüm; Her bir köþesinde izlerimin olduðu Adýmýn ve yüzümün çoktan unutulduðu Ah insanýyla vefasýz Ereðli… Tuzaðýna düþtüm: Yalancý aþkýnla yüreðimi yakan Ereðli Kaç kez aðladým,kaç kez isyan ettim uykusuz gecelerinde Kim bilir kaç kez býrakýp gidesim geldi seni Ah ömrümün,yüreðimin katili Ereðli. Ah resimleriyle avunduðum; Aklýmýn köþesine takýlý Ereðli.. Ne vazgeçebildim senden ne de unutabildim.. Çünkü her þeye raðmen ben; sende doðdum sende büyüdüm Ve sende tattým yalancý da olsa aþk acýsýný.. Þimdi uyanmasam da sabahlarýnda Martý çýðlýklarýný duymasam da dalga sesince.. Bedenim olsa da çok uzaklarda; Ruhum hep seninle ,hep seninle… Sosyal Medyada Paylaşın:
zeyneponkan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.