Yaðmurlarla gel bana
Penceremden dal odama saðnak saðnak
Sen yað ki saklayayým gözyaþlarýmý
Yüzüme çarpýp da ýslanan yanaklarýmda
Gel inceden inceye sýz tenime
Biraz ürpert içimi ne çýkar?
Ben hep üþümelerdeyim zaten
Islat beni iliklerime kadar;
Ben yalnýzlýðýmýn derdindeyken
Sen yaðmanýn derdindesin hala
Ah yaðmur hangi dertleri deþmenin peþindesin
Hangi hain gecelerin ardýndasýn balçýklarla çamurlarla
Kim bilir kaç yalnýz yürek þimdi aðlamakta sana sýðýnýp da
“Yaðmurlarla gel” desem de sana , geldiðin yerde kal!
Uðrama beni aðlattýðýn þu zifir akþama…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.