Borcum Var…

Bin bir çeþit nîmeti, ince ince süsleyen,
Kanýlmaz hazlar ile, tada-hoþa borcum var…
Cansýz kemiði-eti, gece-gündüz besleyen,
Yaþamama vesile, suya-aþa borcum var…

Her þeyi fevkalâde, her þeyi birbirinden þýk,
Nimetler deryâsýndan, kula düþen bir kaþýk.
Nasýl yansýrdý ruha, bunca renk, bunca ýþýk,
Güneþ denilen pile, göze-kaþa borcum var…

Kalbim her halükârda, Müslüman Türkçe atar,
Bu diyarý yurt yapan canlar baðrýmda yatar.
Her köþesi yurduma, baþka bir deðer katar,
Uzak-yakýn her ile, Vana-Muþa borcum var…

Rabbim istediðini, her lütfüne erdirir,
Cennetini bahþeder, Ýrem’den gül derdirir.
Geceye nur akýtýr, nice ibret gördürür,
Uykumdaki sebile, gize-düþe borcum var…

Türlü-türlü çiçeði, döllendiren sinektir,
Saptan-samandan kaymak, süt üreten inektir.
Kimisi temel gýda, kimisi de binektir,
Koyuna, ata, file, kurda-kuþa borcum var…

Olmasaydým ben eðer, Hak’tan böyle mücehhez,
Alamazdým þüphesiz, hayattan zerrece haz.
Her bir uzva bir deðil, bin ömürlük ecir az,
Aðza, dudaða, dile, burna-diþe borcum var…

Yok olmaz ki hiç bir þey, var oldu mu bir kere,
Eklenir gider demek, bizim borçlar deftere.
Bin misli rýzk lütfeder, Rabbim bir damla tere,
Topraða, kuma, kile, daða-taþa borcum var…

Yaþamak bir vazife, Yaradan’ýn indinde,
Menzile giden yolu, arayan bulur dinde.
Bin bir hatýra saklar, günler ömür bendinde,
Demeden safa, çile, yaþa-baþa borcum var…

Hangi birini desem, almaz ki sayfa, liste,
Bükülür boynum hemen, borç denilen bahiste.
Kimi maddede-hâlde, kimi duyguda-histe,
Adý sýr olsa bile, nice iþe borcum var…

Veli BOSTANCI

Sosyal Medyada Paylaşın: