Adım İnsan Soyadım Türk…

Mevla’m böyle uygun görmüþ,
Adým insan, soyadým Türk…
Her diyarda hüküm sürmüþ,
Ýyi tanýr Türkü garp-þark…

Ay-yýldýzým var direkte,
Ýslam denen mendirekte.
Ýman dolu bir yürekte,
Olur mu hiç zerrece þirk…

Uygarlýklar mevkisine,
Mazlumlarýn sevgisine,
Peygamberin övgüsüne,
Mahzar olmuþ bu büyük ýrk…

Malazgirt’le adým attým,
Erdemimle vatan ettim.
Yedi misli hasma yettim,
Vatanýmý etmedim terk…

Olsam bile bin derde gark,
Etmem yine doðrudan çark.
Sayýsýzdýr bendeki fark,
Ben deyim bir, sen farz et kýrk…

Kalbim hiçbir þerden korkmaz,
Tehditlerden zordan ürkmez.
Yüce Rabbim etmiþ bir kez,
Damarýma mertliði zerk…

Ýnsanýmý bölene yuh!
Bu uðurda ölene yuh!
Türklüðü þer bilene yuh!
Türk cihanda, en kutsal erk..

Akar gider nesil nesil,
Ruhumdaki gizli asýl.
Olmak her dem, bende usûl,
Dosta uysal, zâlime berk…

Veli BOSTANCI

Sosyal Medyada Paylaşın: