Çamlarýn ardýna yapýþýk kalmýþ denizin, bak titremekte yüreði Dallar bile bir esinti bekler kayalardan gelecek, ya da meltemi Deniz, bir titreyen göl olmuþ; ötelerden alýr gelir gömleðime nemini.
Yalnýzken daha bir üzerime geliyor sanki, çullanýyor doða, vahþi; gaddar, Ezilip kalýyorum, renkler cabbar, cümbüþ eyler göz kamaþýðý oluyorum, Dallar sefil bakar, güller mânidar kayalarýn sessiz ýþýðý ve ben yalnýzým aslýnda.
Derken, bir çay getirmiþ garson, (kenarýnda bir þeker var tabaðýn, kübünün yarýsý çaya batmýþ) “Zýkkýmlan da git! ” dercesine masama koymuþ; (kapanmaya yüz tutan kitabýma aldýrmadan) Zavallý bardaðým yay çizer havada, doðayý anlatýr sayfalarým.
Komþu masalar bozar atar, gölge eder yeþilimin içine Biri alerji, biri tarihe gýcýk, avukat olsa ne yaparmýþ sýnavla Motor gürültüsüne aldýrmaz yine de çamlar, kaþýk sesleri výz gelir.
Hesap için dümen kýrmýþ geliyor beyaz önlük giymiþ ayný garson Gýdým gýdým içilen çayýmdan, lekelerle dolmuþ caným bardaðým Artýk çay bitecek, güneþ gidecek, çam burada, deniz orada, bense yoldayým.
Düþmüþüm yola, düþünüyorum; Hayat, bir kaldýrým taþý mýdýr çarýðýmda? Ya da eklemlerini donduran adamýn, yaþ kemale ermeden belini büken Ya da asla karþýlaþmadýðýn, ensende nefeslenmekte gibi, yani, yaþayan birþey.
Pekala, hayat gerçekte kaç kiþiliktir, kaçý senin ki sevginin? Ya herþey hiçse, ya da hiçlik herþeyse, kaç forsa binecek o zaman bu gemiye?
Kavþaðýndasýn yolun, ýþýklar deli, trafik yoðun; ben yalnýzým yine..
Haydi gözlerini ötelere çevir yine (gök ve yerin sis çizgisine) Yitip gideceksin, belirsiz ufkun atmosferinde bugün; Ya da silineceksin, umarsýz Umudunu çöpe atsýn artýk bu ozan, gelmeyeceðini bilsin kýr kahvesine.
12.06.2001 / Kýr Kahvesi-Antalya.
Sosyal Medyada Paylaşın:
orhanti Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.