Bir farkým olmalý diðerlerinden Dudaklarýmý öperken Farkýn olmalý elbette Kendimi sana teslim ederken. Farklýydýn bendeki her þeyden Topladýklarýmdan biriktirdiklerimden Farklýydýn tüm hatýralardan Yerin dolmadýðýnda anlardým Gecenin ne kadar karanlýk Gündüzün ne kadar yalnýzlýk getirdiðini Tren istasyonlarýnda anlardým Geçen vapurlarý seyrederken Giden her yolcuda gitmeyen Gelen her yolcunun sen olmasýný dilerdim Gözlerine baktýðýmda anlardým Farklýydýn gemilerin sýðýndýðý limanlardan Ve hasreti burnumda tüten Kýzýl saçlarýnýn yangýn yerine çevirdiði Yüreðimde hiçbir yaðmurun söndüremediði Bu ateþi harlayan dudaklarýndan öperken Giderken bende býraktýðýn gözlerinde Yaþama tutunmak için bir umut býraksaydýn Kendimi vurmazdým sensizliðin hoyratlýðýna Farkýný fark edebilseydim Düþer miydim bu çaresizliðe ………….
Orhan Bektaþ Sosyal Medyada Paylaşın:
kaptan5461 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.