/Kalemimden kan damlýyor sayfaya, Anlasýn hayat doluyorum ben suyla/
Zýlgýt çekme ey hayat, Zaten düþlerim harap Kaldýracak gücüm yok Gölgemin ardý sýra süzülmekteyim suyla...
Ömür an kadar ufak An kadar koca Ve masum bebek kadar Ve bir o kadar zalim...
Uymuþum ateþin harýna Parlar kývýlcýmýyla... Gitmelerin korkusu Yok olan kokulara çelme atar...
Ben sýðýnýrým hülyamdaki direðe Dokunur her þarký içli olmasa bile... Aðýr aksak yürüyen merdiven gibi Silinmez yaþananlar Yürekliysen Sil baþtan... Ya da anla! Anlayacaksan...
Sözleri akar gecelerime Mevlana der ki,
"Testi taþtan korkar ama o taþ çeþme oldu mu,? Testiler her an ona gelmeye can atar"
Sil baþtan baþlar testi su dolana kadar Azar azar... Taþtan korkmadan Yüz sürmeden acý kelama.. Eyvallah büyüksün koca Mevlana’m...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hazal Karadağ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.