BOŞ BİR ÇERÇEVE

Boþ Bir Çerceve

Yüreðime sensizliðin düþtü,bir sancý gibi...
Sensiz geçen bu sehrin akþamýnda
Elimde resmin olmayan
Boþ bir çerçeveyle dolaþtým
Cadde ve sokaklarý....

Tek sýrdaþým olduðunda
Meyhane köþeleri,
Ve Bizim þarkýmýzý dinlediðim
Sabahçý kahveleri þahit oluyordu
Sessizliðe bürünen
Bu þehrin yalnýzlýðýna...
Gözyaþý dökmemek için
Direnen gözlerim
Adýný yazdýðým þiirleri okurken
Yakamoz akþamlarda
Yaðmur misali dökülüyordu
Mehtaba karþý....

Bir þarký var þimdi dillerde...!
Hasretle söylenen...
Özlemle söylenen..
(Özledim teninin kokusunu özledim.)

Hakan Karayanýz



Sosyal Medyada Paylaşın:

hakan karayanız Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

SEN BENİM GÜNEŞİMSİN Mehtaba Karşı VEDA MEKTUBU ELLERİM SOĞUK Sitemkarım Soğuk Bir Kent ELVEDA Yalnız Akşamlar Gözyaşı Döktüm Unutma