Kırmızı Atkı I

bir kadýnýn titrek sesinde gizli olmalý çengel.
ben bu kadar derine hiç inmemiþtim
desem
yalan söylemiyor olabilirim.
ya da söyleþi yapar gibi kaldýrýmlarý ezerken seninle,
ben beyaz bir dünyanýn ilk karasýný çalabilirim.

gerçi o zaman da sen beni sevmeye baþlarsýn
ki,
bu mahküm bir mahpusun hürriyet özlemini anlatan küçük minik
ve,
Nazýmsýz bir þiir olur.

ellerim kelime kokuyor.
heceler; a-b-c ler manayý bu kýrmýzý atkýda buluyor.
mesela direnemiyor bu uzay kadar geniþ; yok yok betimleyemem;
vücudumu parça parça yapan kokunun karþýsýnda beynim.
hemen býrakýveriyor direncini kalbim,
iyi de oluyor.

benim yaptýðým planlardan sanane.
seni ne ilgilendirir ki?
deli gibi merak falan da etmiyorum beni sevip sevmediðini.
en fazla otöbüslerde aklýma geliyorsun.
bacaklarým yay misali gerilirken indiðim durakta,
olsa olsa
þu tepe parkýn giriþindeki çingene çiftler aklýma düþürüyor seni.
ne yani inanmýyor musun?
inanma.
ben bir düzen kurdum.
yemeðimi yedim çayýmý demledim.

beni cidden seviyor olabilir misin?
yok merakýmdan deðil.
berem sende; paþalýk bilekliðim de.
paþalýk bilekliði; benim kendi hayali yarýþ dünyamda bana verilmiþ bir,
ýþýk.
onun sende ne iþi var?
hem söyler misin biz ne yapýyoruz?
sen nerden geldin?
beni seviyor musun?
yok yok, vallahi meraktan deðil.
ne merak edeceðim ki?
zaten kim sever ki bu “ben kasveti”.. senin dýþýnda?

...
Sosyal Medyada Paylaşın: