Gecenin karanlýk ayazýnda... Çýkmýþým karanlýk sokaklara. Gözlerimde çatlak,kýrýk sokak lambalarý... Kalbimde ateþin yanýyordu. Daha sýmsýcak !!! Yýllarca küllenmeyen bu sevda. Ay; Beyaz gelincikler içinde dalmýþ sulara !!! Öyle sakin , Nefesim bile bir yel gibiydi... Sensizlik içime gömülmüþ.... Sokaklarla dost olmuþum, Caddeler ardaþtýlar bana ve yalnýzlýðýma... Kýrýk bir cam vardý yerde, Parlayýp,iþleniyordu içimdeki derinliklere... Saat gece yarýsýydý !!! Bir damla bile yoktu uyku gözlerimde. Oturdum o soðuk kýrýk bahtsýz banklara... Belki þuan o da yalnýzdý... Benim kadar; Belki o kadar hüzünlüdür bu gece... Derya sessiz,ay sessiz idi.. Bütün evlerin camlarý simsiyahtý, Týpký mutsuz ve aciz kaderim gibi... Siyah bir yol, Siyah bir aðaç, Siyah bir deniz misali.... Acaba benim kaderim bu muydu ? Bilmekle bilmemek rasýnsda...... Ortak beyaz bir çizgi... Yarýný özleyip ,hasret çekipte... Hiç ulaþamamak gibi. Þuan sesinimi duyup... Belki sende uyanýksýn... Belki sende benle yanýp,sönüyorsu.... Ellerim sensiz, Gözlerin bensiz, Sevsekte ne fayda? Ýki ateþ yan yana olmayýnca....
yesil_gunes
Sosyal Medyada Paylaşın:
beyaz_nur Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.