sükut-u firak...

bu þiir yokluðunun acýsýna yakýlan bir mumun titrek alevidir
sen alevlerden bihaber bir güvercinin kýrýk kanadýnda ireme süzüleceksin…

sonra gemiler yelkenleyecek uzak ufuklara doðru bin mendil eþliðinde
özgürlüðe susacak içimizdeki çocuðun kýsýk nefesinin buðusu
“rast gele” diyecek bir takanýn ekmek parasý derdindeki yaþlý kaptaný
martýlar yol alacaklar gaibe, gagalarýnda bir dirhem simit parçasý
ve gözlerinde çakmak çakmak umut silsilesi, hürriyete kanatlanacak martýlar…
göçmen kuþlar havalanacak bin cývýltýyla þehrimizden, sýcak iklimlere;
susturacaðým kulaklarýný, duyamayacaksýn…

bu þiir konulmamýþ adýnýn sanrýsýna duyulan bir nefretin cýlýz sesidir
sen nidalardan bihaber, senin için yarattýðým loþ sessizlikte için için ürpereceksin…

ve yeþile nikahlanacak iç anadolu coðrafyasýnýn yetim bozkýrý
bin meyveye sevdalanýrken fidanlar , çiçeðe boyanacak aðaçlar
bir aðaçkakan delecek paslanmaya yüz tutmuþ zavallý kulaklarýmýzý
serçeler üþüþecek alýn yazýmýzýn üstüne umut mevsiminden misafir
ve þekerrenk bir kelebek konacak düþ mavisi bir gül fidanýnýn dibine
nilüferler düþecek berrak suyun suretine
çýkaracaðým gözlerini, göremeyeceksin…

bu þiir dokunulmamýþ teninin yazgýsýna adanan lirik bir iç çekiþtir
sen çekilen ahlardan bihaber, ürkek bir ahu bünyesinde tiril tiril titreyeceksin

demem o ki hiç sýrasýný þaþýrmayacak mevsimler, aylar,yýllar, günler
ocaða adanmýþ ömrümüzün zemherisini þubat sürükleyecek marta
tatlý bir esinti süzülecek penceremizden içeri, bahara sarmalanacaðýz
ve yaz sýcaðý dolacak vücut iklimimize bin aðustos böceði eþliðinde
yazgýmýzýn kýblegahý zaman , durmayacak durduðu yerde…
bad-ý sabah esecek mor menevþelerin üzerine
yok edeceðim tenini, hissedemeyeceksin…

bu þiir tasvir edilmemiþ cisminin güle küskün siluetine vurulan bir direniþtir
sen ruhun isyanýndan bihaber, öksüzlüðünün esaretinde varlýðýný sürdüreceksin

bense bir kadehe akýttýðým demini içeceðim þarap niyetine bir ömür
hiçbir þarký dillendiremeyecek hüznümün aynaya düþen suretini
ve hiç bir dramda ifade edilemeyecek ruhumun çekeceði kabir azabý
mevzu bahis dahi olmayacak romanlarda bir acizin kayýp hayat hikayesi
olmayacak, giriþtiðim hiçbir intihar, yolumu sana uzatan bir umut köprüsü
anlatma bana boþuna, tamumun vahametini,
katlin vacip görülmüþtür, öleceksin…

bu þiir vicdan muhakemesinin rutubet kokulu sancýsýna duyulan bir serzeniþtir
sen sancýlardan bihaber, adým aklýna her aktýðýnda varlýðýmdan iðreneceksin…

son olarak;

bu þiir katil bedenimin dns’sý kanlý her bir hücresine ithaf edilmiþtir
sen maktüllüðünden bihaber,düþlerimden sükut içinde kayýp gideceksin...

(A-Y)

Sosyal Medyada Paylaşın: