Gece yarýlarý nöbetler halinde uyanýþlarým. Bana dokunuyor tenin, Hissediyorum... Yokluðun bana dokunuyor, Dokunuyor da aðlayamýyorum...
Her þey alýþkanlýk yapýyor... Geceler, Gündüzler, Kimliksiz adresler, Durmadan çalan telefonlar, Ýnsanlar... Yapýyor da ben bir yokluðuna alýþamýyorum...
Tomurcuklar çiçek açýyor bu aralar, Kelebekler ömür dolduruyor. Dolduruyor da ben bir yarattýðýn boþluðu dolduramýyorum...
Sonsuzluðu gözlerin bildim... Ýçinde kayboldum... Kayboldum da öyle çok sevmiþim ki seni, Çýkýþ kapýsýný bulmaya,
K I Y A M I Y O R U M...
Elif SEZGÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
mina Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.