Bir pirinç tanesi gibi özlemin...
Ellerimde kalan piþirilemeyen, hazmedilemeyen
Çer çöp taneleri...
Aydýnlatan aydýnlarýn kitaplarýnda ki
Önsözlerin içerisinde sýkýþýp kaldým,
Yasa dýþý nöbetlerin bitmeyen sancýlarýnda..
Sýkýþýp kaldým gitar tellerinin,
Notasal çýðlýklarýnýn arasýna...
Aþk dedi biri titredim;
Adýný anýmsadým...
Ne çok yakýþýyordun günlerime,
Ne çok sen giyiniyordu elbiseler durduklarý yerde..
Aynaya baktýðýmda bir saniye bile olsun,
Gözlerinde gözlerimi bulursan,
Bunca yaþanmýþlýðýmýzýn bir anlamý olacak...
Bir anlamý olacak bu son notasý çalýnamayan þarkýlarýn,
Re bemol’ün,
La majör’ün
Do diyezin,
Mýsralarý tamamlanamayan þiirlerin,
Eli yüzü olmayan,
Ama bir yüreðe sahip þehirlerin
............
Bir anlamý olacak...
Göðsümde bir rozet misali taþýdýðým sevdanýn...
Elif SEZGÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.