Bir þiir yazmalýyým sana bu gece,
Yazmalýyým, yazmasam cinnet vuracak beynime.
Ormanlarýn kuytusunda yankýlanan bir çaðlayan gibi
Çaðýl çaðýl olmalý þiirim.
Yataðýna sýðmayan bir ýrmak gibi taþmalý gönlümden.
Kelâmý nihan etmeden
Apaçýk anlatmalýyým.
En güzeli bu olmalý aþk üzerine yazýlmýþlarýn.
Bebek rüyalarýndan sebeplenen
Tebessümler gibi yüzümden okunmalý.
Yazmalýyým sana, sabahý edemediðimi,
Gündüzleri biriktirip gözlerimde güzelliðini
Sensizlik nöbetinde geceleri, ilaç eylediðimi..
Sevgili,
Bir þiir yazmalýyým sana bu gece,
Yazmalýyým, yazmasam dehlizler içinde kaybolacaðým.
Sözcüklere tutundum, tozlu ýþýklar altýnda.
Her þey þiir, her þey sen bir parça…
Yazmalýyým;
Kokunu getiren rüzgârý...
Ay ýþýðýný,
Tren sesinde aðlaþan vuslat ile firaký…
Yazmalýyým;
“Avuçlarýmda býraktýðýn sýcaklýðý“ anarak
“Nerdesin, nerde acep, gamla býraktýn da beni” diyen þarkýyý…
Sevgili,
Bir þiir yazmalýyým sana bu gece,
Yazmalýyým, yazmasam öleceðim çünkü.
Seni düþünmek oldu soluðum...
Suyum, aþým; ocaðýmda kesme taþým…
Baþýmda bir sayrýl nöbet tutarsa bir gün; dinle, bak
Bir dað yolcusunun bir þala bürünüþü gibi seni yazmak.
Sevgili..
Aldanma bütün bunlara,
Ne vakit seni yazacak olsam,
Anlatamýyorum hiçbirini.
Deðil mi ki sükût en güzel þiir
Ondaki mânâyý hangi söz anlatabilir...