Bir gözyaþýn sel olur içimde, Bir periþanlýðý tüm çýðlýklarýn Oysa gün kadar gerçekmiþ Buzullar içinde güneþken adýn.
Ve sen ne zaman gül desen Baharlara dua eder içimin yeþil yanaklý çocuðu. Al hediyemdir gözlerimden saðdým þu iki mavi boncuðu. Oysa sen deðil misin gamzesinde kan pýhtýsý besleyen. Sen deðil misin kýþ ortasýný bahar diye süsleyen. Bilmem ki niyedir? Dilinin her karesinde sözlerin labirendi. Bilmem ki niyedir? Kan kavþaðýnýn buðusunda korkunun o tarifsiz nirengi.
Bir gözyaþýn sel olur içimde, Bir periþanlýðý tüm çýðlýklarýnýn. Oysa an kadar gerçekmiþ. Sözcükler içinde gülümserken adýn.
Neylersin... ölümcül gülüþler býrakýr olmuþuz hayata. Öldürür olmuþuz her zerresini gülümsemenin. Oysa ne tuhaf deðil mi? Doðumunda aðlamasý tüm sözcüklerin. Doðmak göz kýrpmak mý ki Azrail’e Ve hayat dediðin ölüm uykusu mu ki dost. Oysa nedendir? Rüya yüklü militan duruþlarýmýz. Didinip durmak nedendir; Bulut niyetine çatýlýnca kaþlarýmýz. Öyleyse.. Uyan! uykusunda sitemkar doðumlar gizleyen dost, Uyan! çýðlýðýnda sessiz musikiler bileyen. Bir ay büyüt gözlerinin beyazýnda Bir ay büyüt üç nefes boðumu “kýrklar” yokuþunda. Varsýn gözlerin, Kanlý harabelerinde þu gölgenin, Seyreylesin, solgun ay ýþýðýný biraz, Biraz da yaldýzlý perçemini yýldýzlarýn. Öfke dediðin ilk sözcüðündeydi deðil mi hayatýn? Öyleyse inadýna gülmeli ölümlere, Ýnadýna gülmeli! Isýrgan bir umut sahilidir, su alan yutkunuþunda rüya, Toprak kýrýlmýþtýr ülfetinde kýrgýnlýklarýn. Oysa ýslandýkça uzuyor yanaðýna süngü vuran nem, Pörsümüþ gövdesi yeþil, yapraðý hayal krizantem. Sen susarken, karanlýk büyütür oldu her dünü, Ve bir türlü çözemedik biliyor musun? Kýrklar yokuþunda hayata atýlan düðümü.
Bir gözyaþýn sel olur içimde, Bir periþanlýðý tüm çýðlýklarýnýn. Oysa can kadar gerçekmiþ. Siyahlar içinde beyaza kefenken adýn.
Ne beyaz atýn yelesinde sýr olur fethine rehin mýsralar Ne tükürüðünde gül gülücan, bakýþlarý kurþun kalemlerin. Bu gece yýldýzlar yaðmalý üzerine, Düþüne ölümsüz muratlarý düþmeli son dörtlüðün. Siyah beyaz bir fotoðraf bulmalýsýn mazisi yedi renk, Ama aðlamamalýsýn, aðlamamalý titreyerek. Aslýnda bu þiir hiç yazýlmamalýydý be dost Hiç baþlamamalýydý “göz yaþýn sel olur “ diye içimde. Neylersin denk geldi iþte doðum gününe.
Engin Badem -acemi þair- Sosyal Medyada Paylaşın:
ebadem Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.