İŞGAL ALTINDA AŞK ( 1 )

Gözlerini çakmak çakmak yaðdýrýyordu ufuktan
Dudaklarý ise cehennem ateþiyle cilveleþiyordu durmadan
Bir yangýn bombasý fýrlatmýþcasýnaydý bana ta oralardan
Emanete terk etmiþ gibi oluyordu kendisini aklým
Kendime geri zor dönüyordum
Kurtulamýyordum onun dünyasýndan
Öldürmeleri de ruhumu dinlendiriyordu sanki garip olan…
===
Kalbimin yaralarýyla meþgulken harýl harýl aklým
Ve hala durabildiðime göre bedenim ayakta
Meðerse bir anýt aðaç kadar ona dayanýklýymýþým
Lakin gün yirmi dört saat onun beni öldürmesine raðmen
Ýçten yaralý ama dýþtan yine de sapa saðlamým
Dayanlýðý olduðum için bu denli yeþil acýlarýna
Belki de onun iþgalinden kurtulmak razý deðil gizli maksadým…
===
Alev saçarken kýzýl uzaklardan sürekli bana
O al etli aþk savurganý dudaklarýyla
Daha uzak ediyor eriþilmezliðini bana
Kendisine olan arzuma mahkumluðum
Binlercesi kat artýyor
Arttýkça da düþlerim ayaklanýyor…
===
Düþlerim arttýkça da,
Bir düþ beni benden alýp cehenneme atýyor
Neyse ki o al etli dudaklar karar deðiþtiriyor
Bir an da benim düþlere karþý savurgan oluyor
Ve düþ de olsa ben,
Nihayet o al etli dudaklarý tadýyor !..
===
Ýþgal altýndaydý yüreðim belli ki iþte
Yalpalýyordu bakýþlarým onun düþ gezegeninde.
Bir yandan da boðulmamaya çabalýyordum yeþil denizin de
Son bir ufuk daha vardý az öte de
Kül rengi bulutlarýn gizeminin arkasýnda bir yerler de
Tabi ki de onun gözleri en ön de
Ve sonra da tümden o ihtiþamlý kendisi oluveriyor git gide...
===
Daðýnýk saçlarý, küçük kulaklarý, çizgisiz bir alýn, yani her þeyi pürüzsüz
Omuzun da kolye gibi zarif bir boyun ve gamzeli bir yüz
Duygularýmýn bahçesinde yeþerdikçe yeþeren
Bu capcanlý cennet ruhun her bir þeyi özürsüz
Girip çýkýyor cinnet cinnet yüreðime
Çoðu kez gönüllü vede çoðu kez gönülsüz
Ama yine de ben hep ölümlü
O hep ölümsüz !...
===
Mevzilenmiþti gözleri hep ayný yer de
Bendim hedefinde ki delik deþik yürekli de
Onun iþgali altýndaydým ölümüne
Gözleri, dudaklarý, alný, yanaklarý,
Boyun ve bir de o gamzeli çene
Tam kadro saldýrýyorlardý öldüresiye
Ahtapotun vantuzlu kollarý gibi zavallý yüreðime !...
===
Soðuk bir küle dönmüþtüm o kez ben ancak
Hani artýk o derece yanýp iþi bitmiþ
Ve birazdan rüzgar da savrulup yok olacak
Ama ruhum yaþýyordu
Ruhum, içi dýþý aþk doluydu onun için dal budak
Ne var ki onsuz hayatým hala allak bullak !...
===
Denizden dalga dalga,
Baþka bir ölümümün kahkahalarý yayýlmaya baþlamýþtý etrafa
Martý çýðlýklarý koþuþturuyorlardý tam gaz yangýnlarýma
Bir cankurtaraný gibi çýðlýklar ata ata
Gidiyorlardý bana iþgalin konuþulduðu ufuklara
Aracýlýk yapýyorlardý galiba ?
Barýþ rengi giyinik martýlar iki aþk arasýn da…
===
Düþlemek dahi istemiyordum ona karþý
Ben bir zafer hazzý
Düþünmesine izin vermiyordum mantýðýma da bu hakký
Zaten dinmiyordu ve beni de asla dinlemiyordu
Yüreðimin onu sevme inadý
Ona göre çünkü
Geçen her saat, her dakika, her saniye aþk zamaný…
===
Belki tuhaftýr ama onun
Bana karþý olan soðuk halleri
Söndüreceði yer de parlatýyordu içimde ki ateþi !
Çözemiyordum yeþil gözlerinin o büyülü dokusunu
Çözemiyordum ben olarýn sýrrýný doðrusu
Bazen sönen bir ateþi istediðin de alevlendiriyor
Ýstediðinde ise söndürebiliyordu
Ama ben hep yanýyordu !...
===
Dolup dolup ama boþalmýyor kalýyordu içim de o hep
Sanki onun yangýn deposu gibiydi içim lebalep !
Ruhum, verdiði acýlara alýþmaktan belki de korkuyordu
Acýlarýna alýþmak bana hayatý anlamsýzlaþtýrýyordu daha doðrusu
Yani baþka bir çeþit mutsuzluk gibiydi onsuzluða alýþmanýn sonu…
===
Onun acýsý bile bazý açýdan yaþamayý anlamlaþtýrýyordu
Monotonluðu infilak ettiriyordu !
Ve ben de ki gizli ben aþk acýsýnýn dinmesini istemiyordu
Hiç anlamsýz yaþamaktansa
Hayat öyle devam edip gitsin bari diyordu
Ruhunu çoþturan yeþil iþgal altýn da yaþama arzusu
Hiç bitsin istemiyordu…
X
==============
==============
Ý.Hakký Gürcanok
ÝST. ÞÝLE / Aðva...
==============






Sosyal Medyada Paylaşın: