MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

SALACAK KALBİM DE YARA…
Onatça

SALACAK KALBİM DE YARA…




En büyük kabahat Salacak’ýndý bu husus da
O’ndan ebedi zamanlý kaçýþ fikrimden sonra
Getirmiþti kaçtýðým tüm anýlarýmý
Sarýp sarmalayýp Salacak iyot kokulu sýrtýna
Firar edip Ýstanbul’un baðrýndan benim gibi o da
Takýlarak bir sarhoþ bulutunun arkasýna…
+++
O’nun, yani sevdiðimin yüzünden kaçmamýþým gibi
Ben ta oralardan ta buralara
Dikiverdi Salacak eski beni birden karþýma
O’nu unutma gayretimi ettirmiþ oldu bana heba
Baþlamýþtý bile salacak,
Yeni ölümlerime çoktan mezar kazmaya
Gelir gelmez ayaðýnýn tozuyla...
+++
Kýzýl renkli þaraplarýn tesellisine muhtaç olurdum
Yüzerken terk edilmiþlik deryasýnda ondan kalan tortum
Ve her türlü vefasýzlýðý öylelikle biraz olsun unuturdum
Dikince birkaç duble o kýzýl renkli þaraplardan ben kafaya
Ancak ayakta dururdum
Hani kýsacasý yalancý da olsa alkolle mutlu olurdum…
+++
Sanki öyle bir dünyadan kurtulup baþka bir dünyaya ait olurdum
Þerefe nidalarýyla içtiðim þarabý deðil de,
Adeta içime baþka türden acýlarý doldururdum
Biliyordum ki Salacak anýlarýmda yaþadýðý müddetçe
Ben yine de ölümlerin kulu kölesi olurdum...
+++
Martýlara en yakýn
Hep deniz gören evler de otururdum
Öylesi durumlarda pencere önlerine yan gelip kurulurdum
Sarhoþ düþlerimin özenle önüme sergilediði,
Çilingir soframa buyurmalarý için martýlara yalvarýr dururdum
Ve onlarýn benim bu davetime icabet ettiklerini düþleyip
Hep birlikte içmeye koyulurdum…
+++
Özün de bir ateþten kopmuþ meteorun külü gibi olmuþtum
Lakin vefasýz bir canýn bünyesinden zora ki de olsa kopmuþtum
Karýncanýn bile dostluðuna muhtaçtý þu günler de ki ruhum
Ben artýk yalnýzlýðýn ayazýn da yok olmamaya çabalýyordum…
+++
Belki gün olur yeni bir maviye yüreðimi yaslarým umuduyla
Her bucaðý sen kokan o kentten can havliyle kaçmýþtým
Ne var ki ben eski beni
O hayal kentte býraktýðýmý sanmýþtým
Ýtiraf edeyim ki büyük büyük aldanmýþým !…
+++
Orada býraktýðým sen’li anýlarýmý sýrtýna alýp getirmiþ heyhat !
Þimdi bana Salacak rüzgarlarým !
Ýyi bir iþ becermiþcesine seviniyor gibiydi o anlamlý esintisine baktým
Salacak sanýyordu ki galiba ben bu iþten çok bahtiyardým !...
+++
Yani kaçmamýþým gibi sevdiðimin anýlarýndan ben buralara
Yememiþ içmemiþ toplayýp getirmiþti Salacak
Oradaki tüm anýlarýmý geri bana
Hem taze taze yaþanmýþçasýna
Ve hem de sanýrsýn ki hepsi birer canlý manzara !...
+++
Akdeniz’in güzel bir kasabasýndayým
Ama gönlüm hala yaralýydý !
Baðdaþ kurup oturuyordu Salacak geçmiþ sanki karþým da
Sonun da bana yeni bir mekan arattýracaktý,
Bu tabutsuz varlýðýmý galiba artýk ölümle tanýþtýracaktý !...
+++
Ahhh !...Salacak !...
Ahhh !...“Þair Naili Sokaðý”...Ahhh !...
Üsküdar’ýn Selimiye ’gecelerin de kaybetmiþtim
Mutluluðu ben fersah fersah !
Ayrýlýk virüsü bulaþmýþ olan o kanserli odam benim...Ahhh !
Kýzýyordu gelir gelmez þimdi Salacak bana, kýzýyordu vahhh !
Gizli gizli terk ettiðim için kendisini kör bir sabah !...
X
////////////////////////////
////////////////////////////
- - -ÝSMAÝL HAKKI GÜRCANOK- - -
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
.......MUÐLA / F E T H Ý Y E.......


Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.