GECELERİN SESSİZLİĞİ
Korkutur beni gecelerin sessizliði,
Oysa ben,
Uykularým kaçtýðýnda
Gecelerin sesini dinlerim,
Gökyüzünde bir yanýp bir sönen
Yýldýzlarýn ýþýðýnda…
Ve gözden kaybolurken birer birer
Yanýp sönen yýldýzlar,
Hüzünlü bir kozmik müzik yayýlýr
Evrenin sýnýrsýzlýðýnda!
Yeryüzüne iner çýðlýk gibi
Gecelerin sessizliðini bozarak…
Yeryüzünde karamsarlýk hakim,
Ýzler belirsiz!
Gökyüzünü tutan karanlýk,
Önce daðlarý vurur yavaþça!
Sonra da kurallarýný yok sayar
Yaþanýlan zamanýn.
Pusuda bekleyen korku;
Ansýzýn hükmetmeye baþlar gecelere…
SessizlÝði bozulurken gecelerin,
Aydýnlýðýn hesabýný sorar,
Gözden kaybolan yýldýzlarýn,
Bir yanýp bir sönen tedirgin ýþýðýndan…
Yaþam vaat eden umutlar sönmez
Gün batýmýnýn ardýndan…
Sabahýn fecrinde,
Kuþ sesleri bozar karanlýðýn ezberini!
Yaþama sevincini anlatýr
Baþlamakta olan yeni güne…
Güneþ yeniden doðar,
Bir daha batmamak üzere,
Geceleri yýldýzlarýn ýþýltýlarý süsler,
Gökyüzünü.
Özgürlüðü anlatýr
Sonsuzluða akýp giden zamana…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.