ANNE GİRSENE DÜŞÜME...
Anne bak yýldýz kaydý yine
Kim bilir hangi anne!
Kim bilir hangi çocuk yetim kaldý gecede..
Kýzýlý þafaðýn rengi
Saçlarýnda oynaþan
Güneþi içlendiren tebessümündü anne
Isýnmak isterken ellerim
Sözlerine yaslanýr
Dalarým ýlýklýðýna
Sol yana düþtün anne..
Anne düþümün perisi
Sende kaldý temizliði beyazýn
Renklerim gri þimdi…
Anne yüreðimde þubat aðrýsý depreþti yine
Kara gözlerin
Sýzýlarýmý arþýnlarken,
Sen dolu yýllarýn heybeti
Sensizliðe cinnet anlarý gibi…
Anne girsene düþüme
Cam kýrýðý özlemim
Kamçýlýyor günümde
Yitirdim anne çocukluðumu
Aynada masum deðilim artýk…
Týlsýmýnda daðýldý çocuksu hüviyetim..
Sustum anne!
Bentlerimi daðýtan azýlý ölüm düþtü
En sonra gözlerinin feri
Gülüþlerin sönmüþtü…
On adýmlýk odamda
Kaybolmaz ki izlerin
Anne güneþimi ver,
Yýldýzlardan taç yap yine göðsüme
Ve bana çocukluðumun ninnilerini söyle anne
Gün batýmý akþamda…
Mýrýldan yüreðime…
Ninni serinliðinle…
Siyah bir tren ile sana yetiþmekteyim
Ve yine kara dumanlarýmla kendime dönmekteyim…
Anne hayat bana yasak koydu
Seninle avunmayayým diye
Sen, yitik bir ýþýksýn
Ben, güneþe tutunuyorum sana varmak adýna…
Anne birazdan ölecek gün
Yarýnýn sensiz yokuþlarý týrmalayacak yüzümü
Müsaade et anne
Acýkmýþ duygularým
Resminle doyurayým..
Yolum dipsiz karanlýk…
Yollarýna varayým…
Anne, anneciðim öpsene beni
Bitiyorum bak! tükeniþteyim…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.