herþeyin ilacý denilen zaman neden uðramaz diyarýma,
saatler sensizlikte durmuþ takvimler düþmez yarýna,
yalnýzlýk yarim olmuþ senden sonra sinmiþ baðrýma,
hani yarýnlar yeni umutlara gebeydi,
neden umutsuzluk doðuyor her sabahýma?_?
yüzümden söküp attým artýk gülüþlerimi,
öyle manasýzým ki senden sonra kaybettim hislerimi,
baþka bir hayata erteledim sana dair düþlerimi,
belkide uzanýp tutar diye,
Azrail’e uzattým býraktýðýn ellerimi.
yanýmda olduðun anda bile nasýlda hasrettim sana,
bir anlýk yokluðun bile ölüm aðrýsýydý bana hatýrlasana,
korkuyordum gözlerine bakarken gözlerimi bile kýrpmaya,
seni bu kadar çok severken yüreðim,
terkettin beni hasret ateþinin tam ortasýnda yanmaya.
o kendimi bulduðum gözlerin kimi yansýtýyor þimdi,
kime çarpýyor kalbin ve kimi ýsýtýyor öpüþlerin söyle kimi,
benim kadar seviyor mu seni hakediyor mu sevgini benim gibi,
bir satýrda anlatabiliyor mu sana olan hislerini,
her satýrý sen kokan yüreðimin dili þiirlerim gibi?_?
KARÞILIKSIZ SEVEN HER ÝNSANIN,
GÜNEÞ EN TEPEDE OLSA BÝLE,
GÖLGESÝNE BAKTIÐINDA,
GÖRDÜÐÜ TEK ÞEY,
YALNIZLIÐIDIR....
(asi_geco)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.