Gökyüzünde, Tütsülenmemiþti henüz , yanlýzlýðýn demi. Alacakaranlýktý... Kaleminden dökülen Turfanda heceler, Yüreðinin sýzlayan damlarýna, turnike etkisi yapýyordu azýcýk...
Turnalar geçiyordu, Tugaylarýnda. Gökkuþaðý renginde turnalar. Kimbilir hangi ummanlardan? Kimbilir hangi ulvi makamlara? Hala sevdalýydý, Topraðýna, taþýna, Hala vurgundu, Tasýna, taraðýna, Hala yýlmamýþtý yürek, Bir dün iþte! Kimbilir neleri perdeledi?... Bir gün iþte! Kimbilir neleri getirecek?...
Yeni ay çýkanda, Yalýtkan yalnýzlýk, Kimbilir belki de gidecek? Özgürlüðün þah damarýna, Yularýyla tutunmuþtu. Yýlmadan , usanmadan, Bir ses duyuldu... Gözleri kapansada.
eY CAN YOLDAÞIM... eY GÖZÜMÜN NURU... uyan ne olur, bu defa oldu ... kimbilir?........
Esra Leyla Oruç 23.01.2009 Sosyal Medyada Paylaşın:
esra_leyla Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.