Hani var ya kýpkýrmýzý , Nar taneleri... Tadý hafif ekþi ama, Bol vitaminli... Yaþarlar... O daracýk yer de.. Yan yana,kardeþ,bacý. Dost ,yaren... Huzur içinde. Kesersiniz kabuðunu, Ayýrýrsýnýz,herbirini! Sanki istemezler, Küserler hemen... Kesik ,kesik.. Damlalar dökerler... Gözyaþý gibi... "Biz burada mutluyuz, Koyun koyuna... AYIRMAYIN..!" der gibi.
EY..! Zümrüt,pýrlanta,elmas, altýnda yaþayan, Ýnsanoðlu...! herþey hazýr..bak...! Emrine sunuldu; Gözün,elin ,ayaðýn,dilin, Nefesin! var Nefesin! Daha da ne istersin..! Unuttun da kim olduðunu... Hala öfke,kin hala..! Nefsin peþinde.. Gitmektesin..!
Ýbret alsana.. ÞU ,renkli tanelerden.! bir gün seninde.. Kesilecek... Üzerinden kabuðun... Gideceðin yer son durak, Aç ! Gözünü yaratýlmýþlara, BAK.! Hiçbirþey olamýyorsan , eðer.! Ol dostluðun meyvesi... Küçücük bir NAR TANESÝ..!
Esra Leyla Oruç 09.03.2008
Sosyal Medyada Paylaşın:
esra_leyla Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.