Þeytani ve acýmasýzdý sensizliðin getirdikleri.
Taný konulamýyordu…
Teþhis edilmemiþ hastalýklar listesine giriveriyordu,
Sabaha kadar ateþten yanar halde adýný sayýklamalarým.
Yanýldým…
Ayrýlýkmýþ adýn…
Yalnýzlýðýn lehçesini öðrenmemiþtim henüz,
Ayný dili konuþamýyorduk iþte bu yüzden…
Sevdanýn güncesi tutulamýyordu ayrýlýðýnki kadar.
Riskli zarlar atýldý,
Ve rakamlar ayrýlýðý gösterdi..
Ýskambil kâðýtlarýnýn kahramanlarý deðildik ne yazýk.
Kupa kýzý ve sinek valesi kadar bile,
Yan yana gelemiyor olsak ta,
Kabullendirmiþtik kendimizi aþk denilen kumarlara.
Dikte ettiðimiz kalýplar vardý
Ve bizi hep yanýlttý.
Diktatörce yaklaþtýk sevdaya,
Yan yanayýz diye hep birbirimizin kalacaðýz sandýk…
‘Seni Seviyorum’larý sýra cümleleri gibi,
Tekrarladýk durduk.
Boþ zamanlarýmýzda gördük yalnýzca birbirimizi,
Görüþebilmek için boþ zamanlar yaratmadýk,
Ya da dolu zamanlarýmýzý boþaltmadýk…
Biriyle birlikte olmayý bir fark olarak gördük,
Aþkýn ayrýcalýk olduðunu fark etmedik…
Güç beðenir ya da anlaþýlmasý zor yanlarýmýzý
Aþka yöneltip,
Bunlarýn özgüvensizlik olduðu fikrini ýskalayýp,
Durmadan tartýþmanýn,
Savunma olduðunu düþünüp durduk…
Gereksiz ayrýntýlarla dolu geçmiþimizi
Daðýnýk býrakýp,
Geleceðe yaydýk…
Yani sevgili;
Ne sen beni,
Ne ben seni…
………….
Biz aþký hak etmedik!
Elif SEZGÝN
Yazýk sevdalara ithafen...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.