MENÃœLER
Anasayfa
Åžiirler
Yazılar
Forum
Nedir?
Kitap
Bi Cümle
Ä°letiÅŸim
Edebiyat Defteri
ÇÖPÇÜ
bulutsuzluk
ÇÖPÇÜ
Bir çöpçü,
Süpürüyor parktaki kuru yapraklarý.
Park temizleniyor belki.
Ama ya yapraklar?
Her süpürge darbesinde,
Direniþlerini duyarým…
Sesleriyle,
“Ben varým!” derler.
Duymaz seslerini çöpçü.
Süpürür, süpürür…
Direniþlerinin çýðlýðý
Týrmalar kulaðýmý.
Nedense,
Bir ben duyuyorum yapraklarý….
Bu çöpçü,
Engelli kýzýn annesini
Hatýrlatýyor bana.
“Varým!” dedikçe kýz,
Onu toplumun dýþýna süpürüyor
Çöpçü annesi!
Nevruz ÖZCAN
09.11.2004
Salý
Saat:14.00
Sosyal Medyada Paylaşın:
bulutsuzluk Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
En Çok Okunan Şiirleri
ÇÖPÇÜ
AYDINLIK DÜNYA
AYÇİÇEKLERİ
SONBAHAR
MANZARA
BULUTSUZLUK
KARŞI ÜTÜCÜ
ÇETE YOK
SEVGİNİN ETTİKLERİ