Bir kuyuya düþmüþ gibiyim, dipsiz;
Doða fýrtýna öncesi gibi, sessiz;
Korkuyorum acý çekmekten!
Affet beni sonbahar,
Seni sevmiyorum!
O, güzelim yemyeþil yapraklarýn haline bir bak!
Bir parçamý götürür her düþen yaprak!
Acýnýn, hüznün mevsimi misin?
Herkese mi böylesin,
Yoksa bana mý özel hüzünlerin?
Acýsýn, hüzünsün...
Ama yine de çok güzelsin!
Nevruz ÖZCAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.