dört koldan kuþatýlsa da etrafým kara bulutlar yýðýlsa da baþýma tükenmedikçe soylu sevdalarýn soyu ve bu sevme huyu çýkmadýkça canýmdan önce dönmem bu yoldan sevenimden esirgemem mangal yüreðimi.
yaþanacak aþklarým baldan tatlý öfkelerim var çöplük saksaðanlarý anlamaz beni!
ikiyüzlü dize olmadým hiç düzgün bir kelimeyim her an isterseniz parçalayýn bölün beni her yana daðýlsýn hecelerim.
gönlümde fer közümde aþk olduktan sonra yine yanarým; söndüremez beni ne sudan kadýnlar ne de çamurdan soytarýlar.
sevdama çürük diyenler göðüslerindeki çirkin mezarý açýp içindeki mor cesetlere baksýnlar!
ö.n
Fotoðraf Deniz Alkým
Sosyal Medyada Paylaşın:
ÖmerNazmi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.