OL EMRİ

Býrak gitme üstüne yerinde kalsýn.
Kim bilir? Daha nelere gebedir yarýnlarýn.
Sen gittikçe o kaçýyor, yeter kovalamaca.
Biraz tevekkül, elbette sahibi vardýr yarýnlarýn.

Ne fark ediyor sanki? Onca sýkýntýdan baþka.
Ne kaldý elinde? Þöyle bir bak arkana.
Topla olan biteni, vur artýlara,
Sonuç yine eksi çýkar, senin gayretinden yana.

Olmak ve olmamak. Her þeyin tabiatýnda zaten.
Fakat olmak için gerekir, bir ol emri veren.
Sakýnmadýn biliyorum, hayat boyu gayretten,
Ve hep þikâyet ettin, önüne çekilen setten.

Býrak gitme üstüne, O sana gelsin.
Silinmesi gerekiyorsa dünleri kendisi silsin.
Hatta çekil geriye, beklediðini bilsin.
O bilir mutlaka, geleceði yolu kendisi çizsin.

Bazen zaman her þeyin en iyi ilacýdýr.
Ancak ümitsizlik için için eriten bir beladýr.
Ýç zaman ilacýndan bir kadeh, belki de þifadýr.
Güven ol emrini verene, daha zamaný vardýr.

30.06.1983/Ýstanbul


Sosyal Medyada Paylaşın: