türlü türlüsünü tattým acýlarýn, sevdalarýn zaman o zamandý açmýyordu akþam safalarým derin bir yaranýn pansumanýnda ben sana sevdalandým kara gözlüm gözden çýkarýlmýþ bir hayatýn kýyýsýnda...
yollar uzadýðýnda sabýr zorlandýðýnda sen de aramadým unuttuklarýmý saçlarýnda aklayarak umutlarýmý ben sana sevdalandým kara gözlüm kimseye anlatýlamayan iklim boylarýnda...
her sabah sana uyandým sende azaldým sende çoðaldým ben kendimi sende þýmarttým ben sana sevdalandým kara gözlüm azýksýz çýktýðým iç yolculuklarýmda...
þiirlerime düþürdüm seni ülkem belledim ellerini, gözlerini en ben tarafýmdan girdin içeri ben sana sevdalandým kara gözlüm yitirilmiþliklerin son duraðýnda...
senden sonra da oldu açlýklarým, yalnýzlýklarým oldu elbette tutkularým, korkularým bir yerlerde kalmýþtýr gitmeyen sancýlarým ben sana sevdalandým kara gözlüm alýþkanlýklarýn býrakýlmazýnda
ben ben gibi geldim ben sen gibi oldum seninle açtým seninle soldum senden önce hammýþým seninle oldum ben sana sevdalandým kara gözlüm kaybolmuþ bir kimlik arayýþýnda...
sürmez denilen sevda gibiydi kimse bilmedi sensizlik yeminimi seninle bozduðum sessizliðimi ben sana sevdalandým kara gözlüm üç kiþilik bir dünyanýn kocaman kucaðýnda...
" TÜM YOLLARIN ONA ÇIKTIÐI ADAM... SESSÝZLÝÐÝME KURBAN VERDÝÐÝM DÝBÝ TUTMUÞ YANIK SEVDAM...."
SEVGÝ KAYA 24/07/2008 Sosyal Medyada Paylaşın:
Sevgi Dündar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.