kanattý suyun yarasýný karanlýðýn hoyrat sözleri sessizliðin arterlerine birikti iltihaplý kangrenler…
dinmek bilmeyen güz sesi denizin trajik öyküsüdür köpük sorgular kendini hep neden aþk hayatýn gizli öznesi!…
çýrpýnan sesin ürpertisi içimin karanlýk odasýný üþütürken sen nehri usulca süzülüyor gözlerimden ve kýþkýrtan imler vehimle yeniden nüksediyor belleðin buz tutan hücrelerinde beni hiç mi…
dilek kipi devinimle kafiyesiz dizeleri çekip üzerine sonra deli gibi… sen de adýn kadar eminsin ki þairin yorganýdýr þiir… ve yalana açýlan hayatýn kapýsýnda ölüm gerçeðin ta kendisidir.
Aslý Aydýn
Sosyal Medyada Paylaşın:
saba35 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.