Gün yavaþ yavaþ kendini
Bir çay demi gibi býrakýyor gökyüzüne
Gecenin mürekkebinden çalýyorum kelimelerimi
Ömüre hüznümü emziriyorum,
Kalemimi býrakýyorum merhametine...
Müzik, sesinde senfonilere bölünüyor,
Koca bir hayatýn uðultusunda,
Sen olmadan yaþanmýyor...
Yormadan sev beni ne olur..
Kanayan yüreðime bant dayanmýyor..
Elif SEZGÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.