O - varak ve ben
Yazdýklarým yarým
Yaþlar düðme düðme
Bulutlar* tanýdýk!
Bulutlar! gelmeyin üstüme
Yaðmur çise çise baþlýyor saðnaða devriliyor artýk
Yollar bitmez lanet kalbim yýrtýk
Sýcacýk bir çay basamak basamak iniyor kanlý boðazýmdan
Elimde sigaram,izliyorum Ýstanbul’u çok uzaklardan
Martýlar nasýl da üþüyorlar yangýn yerinde bile
Onlar da evsiz
Onlar da tanýdýk onlara da yutturulmuþ koca bir sille
Onlar da kimsesiz
Þuh kadýn misali yapmacýk kahkaha atýyorlar
Güneþim söneli çok oldu-sabýr taþtý-yýldýzlar da sönüyorlar
Jelatin gibi kesip kavuruyor Ýsanbul,sönüyor tüm sobalar
Rüzgar dövüyor adeta ahtapotu döver gibi
Yanýyor içim haþlanýyor kazanda tüm hýyarlar
Üþümüyorum inadýna rüzgarla dalaþýr gibi
Hem aþka hem yalnýzlýða meydan okur gibi
Rüzgarda saçýlan kývýlcým gibi yanýyor Ýstanbul ,sönüyor tüm sobalar
Ýnsanlar odunsuz insanlar üþüyorlar
Sobalarýný yakmaya çalýþýyorum
Ýnsanlar odun! , insanlar anlamýyorlar
Varak gibi ipince bir kýzýn beline elini dayýyor O yine
Yaþlar aðýr ,yaþlar duramýyor gözlerimde
Fýrtýna öncesi sessizlik midir nedir bu
Közümle varaðý yaksam bencilliðim tatmin olur mu
Dolduruyor varaðýn bardaðýný o fettan gülümseyiþiyle
Sahneler tanýdýk sahneler kavurulur cehhennem ateþiyle
Avýný avlamak kolay onun için,yeter ufacýk bir hamle
Yine yalnýzlýðýmla seviþiyorum ben yine yine yine
Ayný bitiyor tüm hikayelerin sonu
Sarmaþ dolaþ çimenlere yatýyorum
Ateþler içinde kýzaran kestaneler gibi kabuðumu çatlatýyorum
Yok mudur hiç olmaz mý onun sildiði gibi silmek atmak onu
Ýþte budur benim bütün hikayemin sonu
Gözde Okyay
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.