Yýldýzlara bandýrýlmýþ nöbetten uçarý gecenin sabahýnda,
Kalabalýklarýn iki gönül ortaklýðýna dönüþtüðü þahanlýkta,
Çokluklarýn arýnarak yabancý iklimde ki ikili hülyalarda,
Ýki baþýn tek baþlaþtýðý bir sükût yaþandý.
Sonbaharýn hüznü, kýþýn kasveti þuh bir heyecanda,
Gönül od’unda piþen canlar ötesi canda,
Cananlýðýn raksettiði dizginsiz bir dengede sallandý durdu.
Ve sükûtun lal olmuþ suskusu; hayallere þölen çekti ýsrarda.
O hayaller ki suskunun, þahikasýnýn þahdamarlýðýnda yaþamanýn,
Þehsuvarlýðýnda, saatlerce konuþmuþluktan daha bahtiyar olmanýn,
Esmer ten coðrafyasýnýn birincisini aramanýn,
Bir incisini, eskimeyen incisinin içinde kendini bulmanýn dantelliðinde,
Sadece ama sadece sükûtun sahiliðini biteviye konuþturmanýn.
Öylelikli gönüllerin gönlünce seyran eylediði,
Binlerce gözün bilemediði, anlayamadýðý demlerin biçimlendiði;
Canlarýn can ötesi dorukta donandýðý darmadaðýn,
Bir ritim ötesi heyecandý, sevinçle beklendiði.
Yýlýn en soðuk kýþ günlerinin, gönül güneþinin tayfýyla,
Yýlýn en güzel mevsimine dönüþtüðü bir günün karanlýða,
Yol aldýðý vakitte, coþkunun taçlaþmýþ donanýklýðý geceye inat,
Aydýnlýkta karalarý daðýttý ve öbeklendi yürekte özgece saltanat.
Ve o yaþanmýþlýklarýn dudaklardaki manidar kývrýmlýðý,
Her zaman yaþanacak tatlanmýþlýða kanat çýrpacak yoðunluktaydý.
Hafta sonunun gönül dermanýna dopingi dolu doluydu.
Bütün hülyalar nur içinde; rüyalarsa onur içinde kývançtaydý.
Sait Edip Akdað / S. Edip Yörükoðlu