ANNECİĞİM
Bu gün doðum günüm yoksun yanýmda
Sensizlik kor ateþ bil anneciðim
Þefkatli ellerin þimdi nerede
Özledim kokunu gel anneciðim
Gurbet akþamlarý zindan oluyor
Kalbimin ýþýðý ol anneciðim
Zemheri ayazý vuran gönlüme
Baharýn güneþi ol anneciðim
Bu sokaklar beni yutmak istiyor
Býrakma elimi tut anneciðim
Çýrpýndýkça battým koca deryada
Beni bir sahile çek anneciðim
Emdi kanýmý beton yataklar
Baþýmý dizine koy anneciðim
Gençliðimi çaldý þu kaldýrýmlar
Al beni baðrýna bas anneciðim
Geçiyor günlerim avarelikle
Bana bir teselli ver anneciðim
Her gece kabusla uyanýyorum
Ne olur rüyama gir anneciðim
Solmadan güllerin bahçelerinde
Benim de gülümü der anneciðim
Miadým dolup da öldüðüm o gün
Hakkýný helal et, et anneciðim
02/02/2007
Orhan BEKTAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.