sen geldiðinde güneþ batmak üzereydi ve karanlýk kusacaktý kinini üzerime kýraðý vurmuþ çiçekler solgundu gönül baðýmda sen geldiðinde sonbahardý vakit geçmiþti ve yorgundum kýrýlgan umutlar taþýyordum küskün bakýþlar
sen geldiðinde sonbahardý dallarda hazan vaktiydi güneþ son demindeydi balkonlarda akþam sefalarý sefadaydý gönlüm yýkýk harabeydi
geleceðini beklemiyordum çekip gitmek üzereydim göçmen kuþlarla randevum vardý yolum uzaklaraydý sen gelmeseydin her þey çok soðuk ve hoyrat kalacaktý gitmeliydim kalmak için sebep olmalýydý sen olmalýydýn ve sen geldin güneþi tutmalýydým býrak dedin býraktým gökkuþaðý dedim baþýný salladýn çiçek dedim kaþýný kaldýrdýn anladým yalnýz sen her þeye yetecektin iyi ki geldin hoþ geldin
Orhan Bektaþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
kaptan5461 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.