Dur kemancý çalma artýk o eski þarkýlarý Çalma ki kanamasýn dinmiþ yaralarým Dön geriye faytoncu gitmeyelim öteye Artýk anlamý yok maziyi dolaþmanýn
Eski dostum gel seninle bir meyhane bulalým Ne maziyi analým ne hayale dalalým Bir masamýz bir þiþemiz birde þarkýmýz çalsýn Dilersen saatlerce bu haldeyken kalalým
Kalmasýn eskilerden silinsin hatýralar Bu günler böyle geçer maziyi unutalým Ýstersen gel gidelim bir kýrda oturalým Tüm kederi toplayýp bir çukura gömelim
Nasýlsa bu aþk bitti kimse aramaz artýk Çekip gidelim derim istersen uzaklara Belki ölür kalýrýz kimsesiz yad ellerde Nasýlsa derman olmaz bizde ki yaralara
Bir bilet kestirelim ucuz pahalý fark etmez O eski sevgiliyi aramaya da deðmez Geçip gitti gençliðimiz geriye kalan boþtur Aðlama hiç kaderine giden geriye gelmez
Kaldýr at kolundaki boþa dönen saati Gündüze güneþ yeter geceye ise mehtap Oturur dertleþiriz çözüp de heybemizi Yalvarýrýz Allah’a onu bizden beter yap 1989
Orhan Bektaþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
kaptan5461 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.