HOŞÇA KAL MAZİ II...

Poyraz,
Ardýnda güne gözyaþý hazýrlýðýnda
Enselenen vakit cinnet saatlerine davetli
Ölü anýlarýn derinliðinde çýrpýnýþý beyhude
Haziran aðrýlarý
Olgunluða hevesli
Ateþi körüklenmiþti….

Yüreðin dalgýnlýðý
Gözünde
Ölü gölgesiyle
Durmaktaydý haziran…
Koliye tutuþturulmuþtu
Son mektup….


“Sorma diyordu
Sorma sürgün saydýðýn beni,
Ve cam kýrýðý hüsranýn
Avuçlarýmý nasýl kanattýðýný sorma…
Kamçýsý karanlýkta vurdukça sýzýlandým hep senden yana
Hiç aðrýmamýþtý yüreðim böylesi…
Sökemedim anýlarýn dilini
Sýktýkça yüreðimi
Hep sen oldu
Maske takan gölgeler…
Yüzümün en karanlýk yanlarýna yansýman düþtü…
Sýzýlý bir gülüþtü adýn sayýklamamda…
Ve idamlýktý son sözün…
Hicran güneþ açarken güne…
Yitirdim aynadaki çocuk suretimi
Sýrrýnda daðýldý masumiyetim…
Kanadý düþüm…
Kabuk tutmadan hemde…
Mavilerim en huzme siyahî þimdi…
Geriye sisli yollarýn içinde senli yýllar
Nasýl acýtýyor bir bilsen…
Sustum artýk,
Dürüldü defterim ve son nokta sen imzalý…
Býçak yarasý ellerin düþlerime saplandý…
Bir ölüye benzedi çehrem
Cinnet saatlerin heybetiyle
Koþar adým nefesim….
Son anýma tanýk olsun diye
Büyüttüðüm erguvanlar
Sana benden yadigâr…
Ha birde…
Ben sevmeyi bilemedim belki de
Ama kýyameti sen kopardýn yüreðimde…
Erguvanlara beni sor senden yana…
Her gün ninni gibi anlattýðým seni anlatsýn sana…
Hoþça kal… Hoþça kal”

Karasý gün
Ezberini yakmýþtý
Aþk uðruna zifiri siyah sayfada…
Hoþça kal diyordu…
Haziran en aðrýlý yanýyla sancýlandý
Ve kolideki erguvan kokusu aþktan yana
Sýzýlý yol almýþtý ruhunda…
Terkinin koca bir yüreði vurduðu kýyýda
Ýç sesi týrmalýyordu sessizliðini…
“Neden Allah’ ým”…
“Bunca yýl sonra neden”
Zihnin yol takýntýlarýnda
Enkaz duvarlarýyla ölüm durmuþtu

Beyaz sayfada… Hoþça kal diyordu… Hoþça kal

Sosyal Medyada Paylaşın: