Gönlüm; ruhumun umanýna dalmýþ Rotasý belirsiz yol alýyor. Hafiften birde meltem var, Sevgi sahillerine uðruyor; Burada ne inen var,nede binen var, Öfke limanýna doðru yöneliyor. Bu limanda kin yükünü boþaltýyor, Birkaç ta özlem yükleyip yola çýkýyor. Tamam! iþte orada umut kýyýlarý, DÝKKAT! Kayalýklaaar! Kayalýklara oturtacak! O’ da ne? ? ? Bir fýrtýna! dalgalar kuduruyor sanki. Evet sanki þeytan üçgeni. Ehh! Ýþte bizim gönül,yelkenleri suya indirdi…. Eveeet nihayet yine dibe çöktü….
Sosyal Medyada Paylaşın:
sızı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.