Cevabýnda korktuðun sorularla yüzyüze kalýrsýn bazen; Yanýt gecikiverir her nasýlsa, Beden çöküverir dizler üstüne.
Seni tanýyan da çýkmaz, Sevdadan kaç kiþi ölmüþ, bilinmez, Kaza deyip geçerler, Taþa koyarlar adamý.
Saf durmazlar hiç ardýnda, Gâvur derler adýna; mecnun, Neresinden hasta, nasýl çökmüþ sinesi; Asla anlamazlar.
Fecî deþerler yüreði; çok iþkence ederler, Belki cennetlik serseri, adý çýkmýþ belki haytaya, Arkasýndan konuþurlar; çulsuzun biri derler, Günahlarý yýkanmýþ mevtaya..
Bu sevda iþi var ya; Çocuk oyuncaðý deðilmiþ azizim, Dev gibi yürek olacakmýþ adamda, Bir kere düþmüþüz dibine, kahretsin! Kaçmayý akla getirmek yok! Ya býrakacaðýz bu iþi külliyen, Ya da kelleyi koyacaðýz...
01.07.2008-11.09.2008
Sosyal Medyada Paylaşın:
orhanti Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.