Sen sessiz çýðlýklarýný çarparken zulmün yüzüne Yuda hahamlarýyla kol geziyor yeryüzünde Þarapnel parçalarý isyanýný kusarken körpelere Yakup hala aðlamakta kenan ilinde Sen ölümle evcilik oynuyorken cennet bahçende Biliyorum ey çocuk Saçlarýný Ýsrafil okþuyordu annenin yerine
Sen düþlerini býrakýrken oyuncaðýnýn gözlerinde Kaç asýr önce Yakub gözlerini kaybetti bilir misin Kaç ondört asýr geçti Zekeriya nýn þehadeti üzerinden Sahi küçüðüm sen hiç gördün mü Yusufun kuyulardan çýktýðýný Ve sen ey çocuk bilir misin Ýsa’yý çarmýha gerenleri Ya da Yahudilerin kaç peygamberi þehid ettiðini
Bahtý kara umudu mavi küçüðüm Sen serçe yüreðinle oynuyorken tanklara karþý Davut seninle beraber taþlamakta Golyatý
Þehadetin miski amber kokusu salarken Aksanýn kubbelerine Yakubun gözlerini açan senin gömleðinin kokusu Tâbût senin yüreðinde bir alev gibi dururken Bitmez Siyonistin ölüm korkusu
Ölüm bir daha ölürken gözlerinde Melekler Kevser içiriyordu þehadetine Elinde taþ ve yüreðinde savaþla, koþuyorken sevgiline Gözlerimiz kurþun gibi kör ve kalplerimiz hissiz Vahþet ölüm kusarken Þimdi onsekizbin alem sessiz
Kaç Ondörtgün, kaç Ondört asýr Kaç Onsekizbinalem Seni Kudüs ünden bizi senden ayýrabilir ki Sabret, üzülme küçüðüm Çünkü Her Firavunun bir Musa’sý, Her Ýsrailin bir Filistini var… Ve Her zalimin bir belasý Her mazlumun Allahý var.
H.Ali Aydýn 11.01.2009 Sosyal Medyada Paylaşın:
aliy67 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.